Eten gaat vaak gepaard met gezelligheid en geborgenheid, dat wordt ons met de paplepel al meegegeven. Maar bij sommige mensen loopt het in het verdere leven wat verkeerd en wordt voedsel als het ware een toevluchtsoord voor bepaalde emoties of angsten. Voeding, vooral zoete of zoute producten, krijgen het karakter van een ‘zalfje’ dat verdriet, teleurstelling en opgekropte woede even doet verdwijnen. Comfort-food. Bij verdriet trachten emo-eters vaak naar zoete smeltende producten zoals chocolade, bij woede zoeken ze naar ‘krakende’ zaken zoals chips en bij stress is de behoefte naar hartige dingen groot. Het is vaak een oncontroleerbare drang, een soort ‘ik-moet-nu-eten-roes’.

Hoe kan je jouw cliënt helpen om deze drang terug te controleren?

Een klassiek voedingsschema voorleggen aan emo-eters is in de beginfase geen goed idee. De kans dat de strijd met voeding dan nog erger wordt is groot. Een eerste stap bij de aanpak van emo-eters is het bewustzijn en inzicht in hun eetgewoonten creëren. Daarbij kan een voedingsdagboek een handig tool zijn. Het gaat bij het noteren van de voeding niet zozeer om wat en hoeveel ze hebben gegeten, maar vooral over het waarom. Is de eettrigger honger, zin of ontstaat er een soort drang?


Inzicht krijgen in de drijfveren waarom iemand eet is een belangrijke stap. Samen met je cliënt op zoek gaan naar de diepere oorzaak is een proces dat veel geduld en begrip vraagt. Maar zodra je een vinger op de wonde kan leggen, boek je progressie. Vanaf dan kan je samen met je cliënt anticiperen op eetbuien door bepaalde trigger-situaties of –gevoelens onder de loep te nemen.

Emo-eters helpen uit de eeuwige strijd met voeding, geeft als therapeut enorm veel voldoening. De dankbaarheid die cliënten tonen als je hun steun en hulpmiddel bent geweest is vaak heel groot.

Wil je meer weten hoe je dit concreet aanpakt in de praktijk, dan kan je nog steeds aanmelden voor de studiedag Voeding en Gemoed op vrijdag 13 maart 2015. Er zijn nog 12 plaatsen beschikbaar. Aanmelden kan hier

Patiënten/cliënten geven vaak aan dat ze eten uit een bepaalde drang of emotie.

Stress en negatieve emoties zijn vaak de triggers om onnodig extraatjes te gaan eten. Een mentale coaching hierbij kan belangrijk zijn. Maar wist je dat je ook met eenvoudige middeltjes het gemoed van je patiënt/cliënt kan bevorderen?

Wat dacht je bijvoorbeeld van tryptofaan? Tryptofaan is een essentieel aminozuur dat niet wordt aangemaakt door het lichaam en dus via de voeding moet worden aangebracht (zoals door kaas, melk, gevogelte…). In de hersenen wordt tryptofaan omgezet tot serotonine, een anti-stresshormoon met een kalmerende werking. Tryptofaan wordt onder andere gebruikt als natuurlijk hulpmiddel om de nachtrust te bevorderen.

Daarnaast is tryptofaan positief voor de gemoedstoestand, zelfvertrouwen en emotie. Het geheugen en de stemming worden bevordert en er is meer controle over de eetlust.

Tryptofaan lijkt een mogelijke oplossing om mensen te helpen van hun eetdrang af te komen.

Maar mogen wij dergelijke supplementen als diëtiste voorschrijven? En hoe worden ze best genomen? Welke voordelen zijn er aan gebonden en kan je ze combineren met anti-depressiva? Al deze vragen worden binnenkort beantwoord!

Véronique Liesse –diëtiste en nutritioniste -heeft jarenlang ervaring met deze thematiek en komt haar kennis over dit onderwerp met jou delen op de studiedag Voeding en gemoed op vrijdag 13 maart (Erasmus Hogeschool Brussel).

Wil je hier meer over weten? Meld je NU aan!

Voel je je als diëtist ook vaak eerder een psycholoog?

We leven in een jachtige tijd waar burn outs en depressies steeds vaker voorkomen. Ook in de diëtistenpraktijk worden we ermee geconfronteerd, mensen die eten om een bepaalde emotie te onderdrukken en die zich helemaal niet goed in hun vel voelen. Hoe ga je daar als diëtist mee om? We hebben als diëtist geen diploma psychologie maar de link voeding-psyche niet kan worden genegeerd.  Zonder ons op het terrein van psychotherapeuten te wagen, kunnen we als diëtist toch vaak al voldoende hulp bieden aan emotioneel eters.

Ik geef je hierbij graag drie manieren prijs waardoor je een emo-eter kan begeleiden:

1. Laat een food and mood dagboek invullen. Zonder de focus te leggen op wat er wordt gegeten, kan je jouw cliënt laten invullen WAAROM hij/zij bepaalde dingen heeft gegeten en hoe hij/zij zich erbij voelt. Eet je uit honger-zin-drang? Want inzicht is de eerste stap om los te komen van emo eten.
   
   
2. Gebruik de oefening voor- en nadelenbalans, laat je cliënt invullen wat het voordeel is van veranderen, wat het nadeel is van veranderen, naast het voordeel en het nadeel van niet veranderen. Door deze voor- en nadelen te noteren merkt de cliënt wel zelf in wel ‘vakje’ hij/zij liefst zou willen vertoeven.
   
   
3. Laat een alternatievenlijstje invullen: een lijstje waar die persoon rustig of blij van wordt, gecombineerd met de mogelijke tijdsbesteding van die activiteit. Dit lijstje kan soelaas bieden wanneer de drang opkomt om te eten buiten de maaltijden.
   
   

Download zeker de gratis checklist op www.helpemo-eters.com om een emo-eter te herkennen. Hiermee kan je alvast heel eenvoudig van start gaan.

Wil je graag deze en nog meer gebruiksklare oefeningen onder de knie krijgen dan kan je deelnemen aan de workshop “Help emo eters” op zaterdag 18 oktober of vrijdag 12 december in Waasmunster. Tijdens deze workshop krijg je een heel pakket praktische oefeningen die worden ingeoefend. Er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar. Inschrijven kan via www.helpemo-eters.com

Je hebt in jouw praktijk ongetwijfeld ook te maken met emotie eters, mensen die eten om een emotie te onderdrukken. De begeleiding van een emo eter verloopt anders dan een klassiek voedingsadvies in de diëtistenpraktijk. Bij een emo eter is het belangrijk om eerst de onderliggende gedachten en gevoelens aan te stippen alvorens over te gaan naar concreet voedingsadvies.

Als emo eters een eetbui hebben ervaren ze een oncontroleerbare drang op die moment. Een oefening die je kan uitvoeren samen met jouw cliënt om deze eetbui te evalueren is de oefening van de 5G’s.

1. Gebeurtenis
   
   
2. Gedachten
   
   
3. Gevoelens
   
   
4. Gedrag
   
   
5. Gevolg
   
   

1. Gebeurtenis: bespreek samen met je cliënt wat er is gebeurd, welk voorval is opgetreden dat aanleiding gaf tot een eetbui. Was het een opmerking van iemand, een discussie, een eenzaam moment, een bui van verveling. Als coach is het belangrijk om deze gebeurtenissen, de zogenaamde triggers, te benoemen. Wanneer je deze oefening veelvulidg toepast zal je merken dat er vaak wederkerende patronen zijn. Dit zijn de valkuilen om aandacht aan te besteden in de toekomst. Anticiperen op deze triggers is een belangrijke stap om los te komen van emo eten.
   
   
2. Gedachten: welke gedachten kwamen er in me op naar aanleiding van deze gebeurtenis. Ook hier is het belangrijk om terugkerende patronen aan te stippen zodat de cliênt zelf tot inzicht kan komen welke gedachten vaak aanleiding geven tot een eetbui
   
   
3. Gevoelens: benoem de gevoelens die je had bij dit voorval. Voelde je je verdrietig, eenzaam, machteloos, kwaad, gefrustreerd, verveeld… Handig bij deze vraag is een lijst met verschillende emoties opsommen, vaak is het voor emo eters heel moeilijk om hun emoties te benoemen.
   
   
4. Gedrag: wat heb je gedaan na deze gebeurtenis en deze gedachten en gevoelens. Ben je beginnen eten? Waar heb je je eetbui gehad? Hoelang heeft de eetbui geduurd?
   
   
5. Gevolg: wat heeft het eten jou opgeleverd? Welke gedachten en gevoelens had je na de eetbui? Hoe voelde je lichaam na de eetbui? Voelde je je opgelucht, gevuld, misselijk, voldaan, schuldig, kwaad op jezelf, machteloos, nog steeds verdrietig? Door het evalueren van het gevolg wordt het inzicht duidelijker dat het eten op zich geen oplossing is om met de gebeurtenis om te gaan.
   
   Na deze oefening kan je overgaan tot de hamvraag: Wat had je echt nodig op die moment? Waar hongerde je eigenlijk wél naar?
   
   

Door deze evaluatie oefening frequent toe te passen, kan je emo eters helpen om de triggers om een eetbui uit te lokken sneller te herkennen en gaan ze vaak terug controle krijgen over de eetdrang. Een flinke dosis geduld is hierbij nodig voor de coach en heel wat lef voor de cliënt zelf. Want het is voor emo eters niet evident om het duiveltje of de eetdrang recht in de ogen te kijken! Hierbij komen vaak heel wat emoties los.

Dit is één van de vele gebruiksklare oefeningen die je krijgt in de workshop “Help emo-eters”. Wil je graag nog meer praktijkgerichte oefeningen leren om emo eters te coachen, dan kan je de workshop volgen, de eerst volgende is op vrijdag 13 juni 2014. Wees er snel bij want het aantal plaatsen is beperkt (nog slechts 2 plaatsen meer vrij). Info en inschrijven voor de workshop kan je hier.

Hartelijke collegiale groet,

Trees